پنجشنبه ۱۸ اردیبهشت ۰۴ | ۲۰:۲۸ ۰ بازديد
???? عروسک حیوانات؛ نخستین تجربهی ارتباط با "موجود زنده" برای بسیاری از کودکان، عروسک حیوانات نخستین شکل ارتباط با یک موجود غیرانسانی است. یک خرس پشمالو، سگ کوچولوی پارچهای یا گربهای نرم و رنگی میتواند برای کودک نهتنها یک اسباببازی، بلکه یک دوست واقعی، موجود زنده و نیازمند محبت باشد.
کودکان در تعامل با این عروسکها:

- آنها را در آغوش میگیرند
- برایشان غذا درست میکنند (خیالی)
- آنها را به گردش میبرند
- با آنها حرف میزنند، دلجویی میکنند و حتی وقتی "بیمار" هستند ازشان مراقبت میکنند
- هر موجودی نیاز به محبت دارد
- موجودات زنده (حتی اگر عروسک باشند) ممکن است آسیب ببینند و باید از آنها مراقبت کرد
- مراقبت، مسئولیتی لذتبخش است، نه باری سنگین
- تداوم احساس: احساس علاقهای که در کودکی شکل میگیرد، بهراحتی در بزرگسالی خاموش نمیشود.
- الگوهای رفتاری: کودکی که یاد میگیرد با عروسک خرسش مهربان باشد، در بزرگسالی راحتتر میتواند نسبت به سگ واقعی در خیابان مهربانی نشان دهد.
- همذاتپنداری: بازی با عروسک حیوانی به کودک اجازه میدهد خودش را جای حیوان بگذارد و شرایط او را درک کند، مهارتی که در بزرگسالی برای درک حیوانات واقعی بسیار مهم است.
- برای کودکان خود عروسکهای حیوانی تهیه میکنند
- با آنها درباره حیوانات واقعی صحبت میکنند
- رفتارهای مراقبتی را در قالب بازی تمرین میکنند
- از داستانها و قصههایی درباره حیوانات مهربان استفاده میکنند
- ۰ ۰
- ۰ نظر